Τρίτη, Ιουλίου 30, 2013

ΡΟΛΟΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΟΛΗ

ολοκληρη ζωη απο φορεμενους ρολους..
γονιος..συντροφος..φιλος...
ποσο ψεμα..ποση υποκρισια πια..
κουραστικα..πνιγομαι...
μερα με τη μερα η θηλια σφιγγει ..
στενευει στο λαιμο μου..
μου κοβει την ανασα....
η αιωνια καταθλιψη..
με εχει ακομα μια φορα ρουφιξει...
με τραβαει κατω..
ποσο χαμηλα μπορω να φτασω...
δεν εχει πατο..κατρακυλαω...
βλεπω το τελευταιο σκαλι
ολοκληρη ζωη μου ρολοι..
αλλοι κομψοι αλλοι αλητειας..
μανα ..πατερας..αδελφη..αδελφος
ρολοι αλλωτε καλοφορεμενοι
αλλωτε ξεκρεμαστοι και κακοφορεμενοι
με κρινεις...σταματο μαλακα...
δεν μπορω να λειτουργω αλλο με ΠΡΕΠΕΙ...
εχω περασει κατα παρα πολυ τα ορια μου...
τα παλια ακομα και αν ειναι χθεσινα
συνθετουν το τι ειμαι το ποιος ειμαι..
αδειασα οχετο σκεψεων σε εναν ανθρωπο
καποιον που δεν ξερω
καποιον που μ αγαπαει χωρις ρολους
δεν μπορω να αναπνευσω..
κανω σπαμοδικες κινησεις πανικου...
και δεν μπορω να κανω βημα...
κατρακυλαω σε ασχημα μονοπατατια του μυαλου...
ρολοι..αλλαζει ο σκηνοθετης..το σεναριο..
με ρωτας τι θελω...γελιε ατεχνε σκηνοθετη
περατα με...ασε στην ησυχια μου
δεν θελω δεν πρεπει ..δεν μπορω..
ενα μονο ρολο..τον τελευταιο..
του αυτοχειρα..

φτιασιδια περιτεχνα..

σάπια όνειρα βρωμάνε νεκρές ελπίδες..
ζωσμένοι με αόρατα συρματοπλέγματα μουχλιασμενης συνείδησης..
κρυμμένοι σε κάθε λογής καταγώγια..
χαμένοι στο άπειρο της σαθρότητας 
αρρωστημένοι Ηδωνοί...πουτάνες..
κλεμμένα ψέματα του χασίς και του αλκοόλ...
πρόσωπα μαστιγομενα από την σύφιλη του  μυαλού σας...
μαρμάρινα μνήματα ανούσιας ματαιοδοξίας...
ξεφτισμένο λακέδες..γλείφτες ..
χαμένες αγάπες στην λάσπη..γουρούνια..
κι από πάνω φτιασίδια περίτεχνα...
μπογιατισμενες μορφές..νεκροκέρια για φώτα..
τρομακτικοί κλόουν με κοφτερά δόντια..
βδέλλες..σκουλήκια..
κομπλεξικές μουστακαλουδες
άτριχοι μάγκες...
γαμημένες ψυχές κενών φιαλών..
και από πάνω φτιασίδια περίτεχνα...