-chaos-4

Το τελος πλησιαζει..το σκοταδι
απλωνει το σαδιστικα βαρυ του
πεπλο πανω μου..
Πισω του διακρινω καποια
δακρυσμενα ζευγαρια ματιων..
Δεν φοβαμε μην πονεσει
η αγκαλια του κενου...
Με πλησιαζει ομως πολυ γρηγορα..
Ακουω τα βηματα του να
πλησιαζουν ολο και πιο κοντα...
Το περιμενω εδω και πολυ καιρο..
Ισως ολη μου τη ζωη..
Μα επιτελους..εφτασε.
Τα δακρυσμενα ματια τους τα βλεπω
πλεον θολα,
χανοανται απο μπροστα μου
με πολυ γρηγορο ρυθμο..
Σε λιγο ολα σβηνουν...
Πεταω ολο και πιο ψηλα,
χανομαι στην αγκαλια του
αντικρυζω την ψυχροτητα του συμπαντος
λυτρωμενη απο καθε ανθρωπινο
συναισθημα..
Γινομαι ενα με το κενο και
εξαφανηζομαι στα βαθη των
απεραντων οριων του..
 το τελος πλησιαζει,το σκοταδι
απλωνει το σαδιστικα βαρυ του
πεπλο πανω μου...