καθως το τελος με πλησιαζει
οι κραυγες της σιωπης μου
γινονται τρομακτικα δυνατες...
η τραγικη συντροφια της μοναξιας
αγγλιζει το οριο της αβασταχτης
ελαφροτητας της μοναδικοτητας
του ατελειωτου και απυθμενου...
τιποτα της φρικτης μου υπαρξης...
-chaos-
.jpg)
