Τρίτη, Μαΐου 10, 2011

avalon

Ακουω το τραγουδι της βροχης,με μαγευει η μουσικη του ανεμου..
με συνεπερνει και με μαγνιτιζει το φως της αστραπης..
ειναι το καλεσμα..εστειλες εσυ αγγελειοφορους σου τα στοιχεια της φυσης..
με καλεις για ενα ταξιδι ακομα..
το τελευταιο ταξιδι..εκει μακρια..περα απο τη γραμμη των οριζοντων!!!
με παρασερνεις σε μια μοναδικη περιπλανηση στα κρυφα νησια του δικου σου κοσμου...σε παραλληλη τροχια του κοσμου με τραβας στο ματι του τυφωνα...που θα μας βγαλει..κανεις δεν ξερει..αραγε εκει περα μακρια το φως που αχνοφεγει ειναι το τελος του ταξιδιου?πετας στον ουρανο με τα κερινα φτερα του ικαρου...
εγω πλαι σου χωρις φτερα,κρατας το χερι μου σφιχτα με οδηγεις...ζαλιζομαι κλεινω τα ματια και πλεον χανω καθε επαφη..πεταω μαζι σου ακομα μια φορα πανω απο ενα θολο συννεφο...μα ναι κατω κατι υπαρχει...μηπως ειναι το δικο σου AVALON???



Δεν υπάρχουν σχόλια: